چقدر تلخ . تلخ . نمیدونم . نمی دونم چه باید کرد . یه زمانی آدم دیگه حتی نمیدونه چطور با خدا حرف بزنه . و چی ازش بخواد . چطوری التماسش کنه که ناشکری نباشه . چطوری زبان به دعا باز کنه که ....... یه زمانی آدم دیگه ..........دیگه کم میاره . و وقتی چنین حال و هوایی طولانی میشه . آدم دیگه کم کم آنچه ذخیره داشته رو هم از دست میده . کم کم حس میکنه . توی خیلی چیزا کم آورده .............. خیلی چیزا .............. اونوقته که با خودش میگه کاش قدر دونسته بودم . ای کاش . اون زمان که روزگار آرووم تری داشتم کمی بیشتر به فکر خودم بودم . ای کاش ......