نمیدونم چطور شروع کنم ..........

اینهمه صبوری کردم برای اینکه از اعتکاف بنویسم .

راستش متنی که با این نام قصد نوشتنش رو داشتم هنوز ایده آلم نشده بود . هنوز توی ذهنم هلاجییییی نکرده بودمش . آنچنانکه باید و شاید .

ولی امروز .......

امروز پام باز شد به کلاس فیلمنامه نویسی . چندوقتی بود که تبلیغ کلاسهاش رو میدیدم . توی پانل اصلی باشگاه . ولی یکی دوبار سراغش رو گرفته بودم و نشده بود .....

ولی امروز .....

امروز . با کمی تاخیر رسیدم . همون اول فهمیدم که همه دوستان از نژاد فیلنامه خون و فیلم ببین هستن . که من ذاتا با این وادی ها غریبه ی غریبه بودم . خب آخه هیچ وقت حوصله نشستن و دیدن همه ی فیلم رو ندارم .هرچند که بنظرم جذاب باشه . که البته امروز فهمیدم نکته در این بوده و هست که این دوستان مشتاق از دید دیگری به تماشا مینشینن . برای اونها نشستن پای فیلم مثل نشستن در کلاس کنترل دیجیتال  برای منه . 

با خودم گفتم خب سونیا جان تو اومدی اصل ماجرا رو که نوشتنه یاد بگیری ....

خلاصه اینکه استاد تدریسشون رو فرمودن و یکی از دوستان هم بخشی از کتاب مقدس . ( کتاب سفر پیدایش )بخشی از تورات رو خلاصه برامون نقل فرمودن و قرار شد ما زیر ساختهایی از کتاب رو نام ببریم .........لابلای بحث روی زیرساختها . گاهی استاد نسبت به نظرهایی که میدادم به شدت جبهه میگرفت . تازه بیا و درستش کن ... باید با لحنی آرام و با ترفندی اثبات میکردم که استاد گرامی به جان شما من قصدم تندی به شما نبود .....خب این هم نظر من بود دیگه !!!

از این هم بگذریم .

بعد از آنتراکت .

داستان مزاحم از مجموعه ی هزارتوی بورخس خوانده شد تا روش بحث کنیم .

نمیدونم چقدر این داستان رو خوندین . باهاش آشنایین ...

ولی من که آدم کور و کچلی در این شهر بودم .یه جورایی به گروه خونیم نمیخورد . تا نشسته بودم و به اصل نوشته گوش میدادم هزار و یک تحلیل از ذهنم عبور میفرمود . و به خودم بارها و بارها گفتم بچه واقعا ارزش اینجوری آموختن رو داره؟ هنوز نمیدونم ادامه بدم یا نه ....

آره این بود کلاس فیلمنامه نویسی .

.

میگن دیروز . روز قلم بوده .

من رو یه روزی یه دوست قلم بدست با وبلاگستون و وبلاگ نوشتن آشنا کرد .مگه نه من هم سرم به کار خودم بود .

ولی ..... وقتی نوشتن رو توی وبلاگ شروع کردم . خیلی از درها به روم باز شد . یه جورایی دیدم بازتر شد .

..............

دنیای قلم به دستها دنیای زیبا . وسیع . و بی انتهایست و البته گاهی پر خطر و در عین حال پر جاذبه . بسیار موثر . یه دنیای با ارزش که اگه راهنمای درست و درمونی نداشته باشی و سرعتت بیش از حد مجاز باشه بد رقم چپ میکنی . من هنوز گواهی نامه نگرفتم .

آیین نامه قبول شدم ولی هنوز حتی آمادگی امتحان عملی دادن رو هم پیدا نکردم .

فرق من امروز اینه که وقتی به روندن دیگران دقت میکنم میتونم امتیازهای رانندگیش و یا خطاهاش رو تشخیص بدم ...........

فقط همین ........

که البته تا همینجا هم خدا اون بنده خدایی رو که من رو با وبلاگستون آشنا کرد بیامرزه و دست یاریگر حق همیشه همراهش .

صاحب قلم توانمند و قدرتمندیست . خیلی چیزا از قلمش میتونی یاد بگیری . از اووون قلمهایه که قاتی مردم میشینه و مینویسه . از اون بالا . روی میز ....یا از اون روبرو . پشت میز بهت نگاه نمیکنه . همین جا کنارت نشسته و برات مینویسه .

میدونی دنیای قلم به دستها . دنیای با ارزشیست ولی وقتی که صاحب قلم تعهد داشته باشه . به چی ؟ به اهدافی انسانی . و خدا کنه مسلمونای صاحب قلم یادشون نره مسلمون هستن . این رو گفتم چون گاهی ما مسلمونا از بس شیفته ی بعضی رشد و پیشرفتهای عزیزان غیر مسلمانمون میشیم اصلا یادمون میره توی دامن کی بزرگ شدیم . برای چه هدفی پا توی این راه گذاشتیم ......

گاهی آنچنان اصلاح طلب میشیم که یادمون میره خودمون هم قاتی همین جامعه ای هستیم که میخواییم اصلاحش کنیم . ما هم یکی از همین مردمی هستیم که داریم در موردشون مینویسیم . حرفایی که میزنیم . دستورالعملی که میدیم خودمون هم باید اجراش کنیم ......

گاهی فقط به خاطر اینکه نوشته هامون چاپ بشه . اختیار قلم ارزشمندمون رو به دست نامحرمانِ قدرتمند میدیم ......

گاهی صاحبان قلمهای توانمند سرگرم موضوعهایی ریز و سطحی میشن . در صورتی که مشکلات بزرگتری . زخمهای عمیقتری هست که منتظر قلم قدرتمند اونهاست تا به زیبایی و صراحت و صداقت . بیان و درمان بشن .......